meubel
meubel hier is pas echt zichtbaar hoe mooi dit witte meubel kan opgaan in de omgeving het werd door galerie van caelenberg uitgeleend aan the royal academy of fine arts in antwerpen voor de tentoonstelling “ wonen in kleur “ living in colour “ ( van 5 december tot 19 december 2019 ) dit prachtig meubel maakt deel uit van de zogenaamde “ veranneman reeks “ de meubels die van deze reeks deel uit maakten werden zo genoemd omdat ze allemaal deel uit maakten van een heel speciale tentoonstelling omtrent pieter de bruyne die plaatsvond in de veranneman stichting in 1981 er werden toen een twintigtal meubels tentoongesteld die stuk voor stuk immens veel historische referenties bevatten kenmerkend aan de meeste van die meubels was het feit dat een deel van het kastvolume de illusie had van zwevend te zijn de meeste van deze meubels werden ook nog eens op een sokkel geplaatst waardoor ze werkelijk als het ware als zwevende objecten in de ruimte kwamen te staan deze bergkast werd door pieter de bruyne ontworpen in 1980 en zou volgens het boek van Mr Kieckens een unicaat zijn
huldeblijk aan pieter de bruyne
op 4 juli 1931 werd te aalst ( jawel, te aalst ), mijns inziens, één van de belangrijkste post- modernistische interieurarchitecten geboren.
mede door het werk, de toewijding en de mateloze doorzetting van enkelen, zagen er gelukkig meerdere publicaties het levenslicht waardoor de geïnteresseerde toeschouwer toch nog de mogelijkheid heeft om via deze weg zijn kijk op het immense levenswerk van pieter de bruyne te verruimen.
uiteraard is het met deze blog geenszins mijn bedoeling om de pretentie te hebben om aan deze prachtige naslagwerken ook maar iets proberen toe te voegen.
“ waarom dan deze blog ? “ , zo hoor ik u al zeggen.
was het dan omdat ik gewoon niet wist wat te doen met mijn tijd ?
was het omdat ik de nood had om de ( voor velen pietluttige ) anekdotes - die mij door vrienden, verzamelaars,werknemers en familie van pieter de bruyne verteld werden, wereldkundig te maken ?
was het omdat ik zowel voor de onwetende, als voor de eindeloze bewonderaar, als voor de stille genieter zijn prachtige creaties nog eens voor de geest wilde toveren ?
was het uit frustratie omwille van het feit dat, zélfs in zijn geboortestad, de meesten hem niet kennen, laat staan appreciëren ?
was het uit hoop een enkeling proberen te begeesteren ?
of was het gewoon uit drang om mensen laten mee te genieten van de virtuositeit van de meester ?
wie zal het zeggen ?
feit is dat ik gewoon wil pogen aan de wereld te tonen dat…
schoonheid bestaat…